श्रीकृष्ण जन्माष्टमी विशेष
भगवान् श्रीकृष्ण साधक हुनुहुन्न। उहाँलाई साधक भनेर सम्बोधन गर्नु गलत हुनेछ। उहाँ एक सिद्ध हुनुहुन्छ, जीवनको कलामा निपुण र सिद्ध कलाकार हुनुहुन्छ। र यो चरम मनस्थितिमा उहाँले यस सिद्धावस्थामा जे भन्नुहुन्छ, त्यो तपाईलाई अहंकारी लाग्न सक्छ, तर त्यस्तो होइन। कठिनाई यो हो कि कृष्णले पनि उही भाषिक प्रयोग गर्नु पर्छ जुन तपाईले गर्नुहुन्छ। तर तिनीहरूको प्रयोग र तपाइँको प्रयोगमा ठूलो भिन्नता छ। जब तपाई म प्रयोग गर्नुहुन्छ तब यसको अर्थ शरीरमा सीमित भएको हो तर जब कृष्णले ‘म ‘भन्नुहुन्छ तब यसको अर्थ सम्पूर्ण ब्रह्माण्डमा व्याप्त छ। त्यसैले त्यसैले उहाँले भन्नुभएको छ-‘सबै कुरा छोडेर मेरो शरणमा आऊ।’ यदि यो तिम्रो ‘म’हो ( शरीरको कैदी ) तब तिनीहरूको लागि यो भन्न असम्भव हुनेछ। र यदि कृष्णको म हाम्रो जत्तिकै क्षुद्र भएको भए अर्जुनलाई पीडा दिनेथियो। अर्जुनले तुरुन्तै उसलाई जवाफ दिनुहुन्थ्यो -‘के भन्दैछौ ? म तिमीलाई किन आत्मसमर्पण गरुँ ?’अर्जुनले धेरै कष्ट भोग्थे तर त्यसो भएन ।जब एक व्यक्तिले कसैसँग अहंकारको भाषामा बोल्छ, अर्को व्यक्तिमा पनि तत्काल अहंकारको प्रतिक्रिया हुन्छ। अहंकारको ‘म’को भाषामा केही बोल्दा अर्को व्यक्तिले पनि त्यही भाषा बोल्न थाल्छ। हामी एक-अर्काको शब्दहरूको पछाडिको अर्थ बुझ्न र छिटो प्रतिक्रिया दिन सक्षम छौं। तर कृष्णको म सबै अहंकारका निशानहरूबाट मुक्त छ, र त्यसैले उहाँले अर्जुनलाई निर्दोष समर्पणको लागि बोलाउन सक्नुहुन्छ। यहाँ मलाई आत्मसमर्पण भनेको वास्तवमा निरपेक्ष, ब्रह्माण्डमा व्याप्त रहेको आदिम र रहस्यमय ऊर्जालाई समर्पण गर्नु हो।